Μαύρες μπότες

Τα βράδια φορούσε μονάχα

ένα ζευγάρι μαύρες μπότες...

Έτσι έκλεβε στιγμές

και γινόταν χάδι πρωτόγνωρο στο κορμί του,

φιλί αναίσχυντο στα χείλη του

και πόθος ξεδιάντροπος.

Πως αλλιώς

θα μπορούσε να μεταμφιεστεί σε έρωτα

και να τρυπώσει εντός του.

Πως αλλιώς θα μπορούσε

να τριγυρνάει αγνώριστη στο σκοτάδι

να βρει την αγκαλιά του

πληρώνοντας όσο-όσο.

Ποτέ δεν υπολόγισε το κόστος

ποτέ δε σκέφτηκε το αντίτιμο.

Για εκείνον πάντα θα ντυνόταν έρωτας…