"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

7 Μαΐ 2011

Ξύλινη κούκλα





















Θυμάμαι να σκάβω με τα νύχια μου
το χώμα να τη θάψω.
Στο τέλος απογοητεύθηκα .
Τη παράτησα στην άκρη ενός βούρκου.
Το λευκό της φουστάνι μισοσκισμένο,
τα σοσόνια της βρώμικα,
η ξύλινη κούκλα της αγκαλιά.
Πιπιλούσε μετά μανίας
τον αντίχειρά της.

Μα δε τη λυπήθηκα.
Δε την αναζήτησα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: