"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

30 Σεπ 2010

Πέτρινη καρδιά












Νομίζεις πως με ξέρεις ,

όμως μόνο με γνωρίζεις

γιατί έχω πέτρινη καρδιά

και χλομιασμένα όνειρα .

Έχω στερηθεί τη ζωή

κι αρκούμαι

στην ερημιά της μοναξιάς μου.

Έχω αποτάξει τα κουρέλια των χαδιών σου

από πάνω μου

και έχω κρεμάσει τη ζωή μου

πίσω από τη πόρτα της ξεχασμένης μου κάμαρας.

Νομίζεις πως με ξέρεις

μα μόνο γνωρίζεις

τη μορφή μου

γιατί τα μάτια μου έχουν αδειάσει

και το χέρι μου παγωμένο

υφαίνει μονάχα πόνο.

Το μυαλό στριφογυρίζει

στο χθες εξορκίζοντας

σκιές και παλιές αγάπες .

Νομίζεις πως με ξέρεις

μα μόνο τον ήχο της φωνής μου ακούς

να αφορίζει κάθε τόσο

ότι πάει ν’ ανθίσει

μέσα , πάνω ,γύρω μου.

Γι αυτό μη μου μιλάς

γι’ αγάπη και για όρκους

που ποτέ δε θα τηρήσουμε ,

μονάχα σώπασε

γιατί προτιμώ τη σιωπή

από το ψέμα

και το σκοτάδι από το φως .

( και να θυμάσαι πως έχω πέτρινη καρδιά

και χλομιασμένα όνειρα

που προσποιούνται τα φαντάσματα

μόνο και μόνο για να στοιχειώνουν τις νύχτες μου )

4 σχόλια:

Asamonas είπε...

(...)
σφραγισμενα τα χειλη
η καρδια πληγωμενη
μουδιασμενα τα μελη
αδειο κεφαλι
(...)
δεν υπαρχει υπνος
ουτε φως απομενει
μα ειναι η ψυχη μου
σολη τη γη απλωμενη

Unknown είπε...

s efxaristw gia touw iperoxoyw stixous

Μαρια Νικολαου είπε...

Καλά θα ταν να χαμε πέτρινη καρδιά, μα έλα που δεν έχουμε...

Unknown είπε...

είμαστε από τέτοια πάστα φτιαγμένες Μαρία μου