Δυο φτερά από έρωτα

Περιφέρομαι σώμα άυλο

στις πτυχές των σεντονιών,

γίνομαι μυρωδιά κι ιδρώτας,

κλέφτρα κίσσα τρυπώνω

μόνο για να κλέψω

δυο φτερά από έρωτα

που έχεις κατάσαρκα κρυμμένα.

Αφήνομαι χρόνος σταματημένος

τη στιγμή

που η νύχτα γδέρνει τους τοίχους

στο «αχ» της προσμονής.

Σου είπα πως σε προσμένω;

Σου είπα πως οι νύχτες

δεν είναι πια σεμνές

και πως τα αστέρια έγιναν

ξεδιάντροπα προκλητικά;

Δε ντύνομαι πια τη μοναξιά του μαύρου,

μα φοράω κόκκινα.

Βάφω τα χείλη κόκκινα.

Είναι το χρώμα που πότισες

τα κύτταρά μου τη νύχτα,

το χρώμα που έβαψες το σώμα μου

σαν ξάπλωσες πλάι μου.

Το κράτησα το κόκκινο.

Μου ταιριάζει το κόκκινο.

Μέσα από το κόκκινο

γίνομαι ζωή,

μήτρα,

έρωτας.