Την είδα να ξεμακραίνει
καθώς έστριβες το στενό.
Δε θα τη ξανάβλεπα ποτέ,
δε θα ερχόταν τις νύχτες
στο μαξιλάρι μου σαν μάνα
να μου χαϊδέψει τα μαλλιά,
να μου στεγνώσει τα δάκρυα,
να μου διώξει τους εφιάλτες,
να μου ξημερώσει μέρες ηλιόλουστες.
Την έχασα όταν έφυγες,
όταν μ’ άφησες…
Από τότε έχω να ζήσω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου