θα χαρακώσω το μαύρο τ’ ουρανού,
ύστερα θα αφήσω τη φωνή μου
να σκαρφαλώσει
στο κρεβάτι του συναισθήματος σου.
Έτσι, θ’ αγγίξεις τη μέθη της αγάπης
πριν γίνει γεύση μοναξιάς...
Έτσι, θ’ αγγίξεις τη μέθη της αγάπης
πριν γίνει γεύση μοναξιάς...
Κοιμήσου...εγώ είμαι εδώ!
Ιωάννα Κικκίδου
Τις νύχτες, αγάπη μου,
θα κρατάω τις εύθραυστες ανάσες σου
με τα σπασμένα μου φτερά
κι η φωνή μου νανούρισμα γλυκό
σαν μάνας φίλημα.
Προστατευμένος να είσαι,
κι αλώβητος να προσπερνάς,
όσα μπορούν να σε πληγώσουν.
Δεν υπάρχει τίποτα, αγάπη μου,
που να μην έκανα για σένα
στο κόσμο αυτό, μα και στον άλλο...
Κοιμήσου...εγώ είμαι εδώ.
Λία Νικολαϊδη
1 σχόλιο:
Το άσχημο ξέρεις ποιο είναι;
Οτι όταν εγώ κοιμάμαι έρχεται εκείνος να με συντροφεύει και δυστυχώς αυτό ειναι οτι χειρότερο.
Καταλαβαίνεις τι εννοώ...
Καλημέρα Λιούλι μου
Η φωτο εκλάπη
Δημοσίευση σχολίου