Χίμαιρες

Μη μου τάζεις

ψεύτικους παράδεισους και χίμαιρες

μονάχα στην αγκαλιά σου κράτα με

τούτη την ώρα .

Δάνεισέ μου τις ανάσες σου

για μία μόνη στιγμή

να τις κάνω ζωή

κι εγώ χαμόγελα δανεικά

θα ζωγραφίσω στο πρόσωπό μου

να μη βλέπεις τη θλίψη μου.

Πες μου ένα ψέμα παντοτινό

για να χω κάτι να κρατιέμαι

και φίλησέ με σα να ναι η τελευταία φορά.

Κάψε στο κορμί μου

όνειρα κι ελπίδες

και κάνε τη καρδιά μου να γεμίσει

με όλο το χάος σου.

Πλημμύρισε τα κύτταρά μου

με το είναι σου

κι άσε με να λαξεύω όρκους

πάνω σε στους βράχους της ψυχής σου…

(Ότι μένει είναι στιγμές στο χρόνο.

Αυτό που μένει είναι τελικά το αναπόφευκτο…)