"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

2 Σεπ 2008

Κρύβομαι


Πίσω από σφαλιστά παράθυρα
κι αμπαρωμένες πόρτες
κρύβω τις κραυγές μου
Μέσα σε παλιά μπαούλα
και ξεχασμένα συρτάρια
κρύβω τις αντοχές μου
Κάτω από καυτές πέτρες
και μέσα σε σκουληκότρυπες
κρύβομαι από σένα.
Στο τέλος πάντα με ξετρυπώνεις
και πάντα προσπαθώ εγώ
να σου ξεφύγω
Το μόνο που μένει είναι
οι κραυγές κι οι αντοχές μου
και μια σκιά να παλεύει
να ξεφύγει από τους τοίχους
της αιωνιότητας.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

well its nice to know that you have great hits here.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάντα δεν κρυβόμαστε από καποιον;
Και συνήθως απο τον ιδιο μας τον εαυτο..

jacki είπε...

Το κείμενο υπέροχο αλλά η εικόνα με τρομάζει. Όπως με τρομάζει όταν καμιά φορά προσπαθώ να τα βρω με τον εαυτό μου...και κρύβομαι.

Ανώνυμος είπε...

"Αφουγκράζομαι τις κραυγές σου
Έτσι αλαφιασμένη κι αχαλίνωτη
καθώς στροβιλίζεσαι στο άπειρο
Αναζητώντας την ανάταση
Το άγιο πάθος
Το σεπτό χάδι της μύησης
Πορφυρή και απένδυτη
Εσύ
Νύμφη του πόθου
Και μούσα του αγέρα.."

Υπέροχο είναι Κλειώ μου..
Τόσο που ενέπνευσες το μικρό
και πρόχειρο παραπάνω γραπτό μου..
Την καλημέρα μου και πολλά φιλιά..
Καλό και δημιουργικό μήνα
σου εύχομαι..

Lombardic είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα :)

Κάτι αντίστοιχο (η αλήθεια που κρύβεται από το άτομο που θέλει να μας πλησιάσει). Πάντοτε θα κρυβόμαστε από τους άλλους, είμαστε διαφορετικοί για να μας καταλάβουν. Αν δεν είμασταν διαφορετικοί, θα έπρεπε να ανησυχούμε

You smile on me
I feel the world is open
I smile on you

You touch me
I feel energized
I touch you

You hug me
I feel protected
I hold you

You look at me
I feel shamed
I cant look at you

You say you will save me
I feel worried
I will harm you

akb8862 είπε...

Πολύ δυνατό & με πολύ ζωντανές εικόνες.

lakis είπε...

Θα ήταν ίσως καλό να πάψεις να κρύβεσαι. Να βγεις έξω και να λούσεις όλους στο φως...