"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

14 Μαρ 2008

Χίμαιρες Στ΄


ΧΙΜΑΙΡΕΣ ΧΙ

επτά φωνήεντα που χάθηκαν
κι λέξεις νόημα δε βγάζουν πια
τα σύμφωνα πάγωσαν στα χείλη
καθώς η μοναξιά σκέπασε τα πάντα
κι αναρωτιόταν ακόμα
πως ήρθε έτσι απότομα
ο χειμώνας...

ΧΙΜΑΙΡΕΣ ΧΙΙ

Ύστερα πόνεσε για όσα θυμήθηκε
έκλαψε γι αυτά που έγιναν
και θρήνησε σε άγνωστα μνήματα
για όσα θα γίνουν
με μάτια κόκκινα πλανιέται
παγιδευμένη
ανάμεσα στους ζωντανούς
νεκρή από επιθυμίες
ανάμεσα στους πεθαμένους
ζωντανή από ζωή..

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Να σαι σιγουρη πως πονανε για οσα θυμουνται..
Καλημερα και καλο ΣΚ να εχεις Κλειω μου

jacki είπε...

Παγιδευμένη
ανάμεσα στους ζωντανούς
νεκρή από επιθυμίες
ανάμεσα στους πεθαμένους
ζωντανή από ζωή...
Αυτό με εκφράζει πάρα πολύ.
Καλημέρα.

Unknown είπε...

Μαρία μου φιλιά πολλά κι ένα όμορφο σ/κ γεμάτο άνοιξη σου εύχομαι.

Unknown είπε...

Jacki Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα τούτο το ανοιξιάτικο σ/κ

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Είναι το παιγνίδι του μυαλό κατά την περίοδο της μετάβασης. Αναγκαίο μονοπάτι που πρέπει να διαβεί καθένας μοναχός του. Ίσως κάποιες μελωδίες ή κραυγές - δεν θυμάμαι καλά - κάπως τον οδηγούν.

Καλό Σ/Κ Κλειώ μου

Δημήτρης είπε...

νεφέλωμα πια
και της εποχής σκλάβος

Κλειώ μου
να είσαι πάντα καλά