Κορμί μετέωρο

Σέρνω το διψασμένο μου κορμί

σε αναμνήσεις μακρινές

προσπαθώντας να αδράξω

κάτι από ακίνητες στιγμές

κάτι από μνήμες θολές

κάτι από καυτά φιλιά

κι από κορμιά ιδρωμένα

σε λευκά σεντόνια

Καυτό φιλί, καυτό κορμί....

Αίμα στη φλέβα τα πέρασα

να κυλούν αργά

και να χτυπούν

για να θυμίζουν

Κορμί μετέωρο

και το βλέμμα να χαϊδεύει το κορμί σου

μέσα από αέρινα πέπλα

και απ' ονειρώξεις ,

ζεστό κύμα, να βυθίζεται εντός σου

κι ο πόθος μου οργή να γίνεται και μένος

που έφυγες

κι ο πόθος μου κόκκινος

να περιπλανιέται ανεκπλήρωτος

σε μακρινές αναμνήσεις

και σε ακίνητες στιγμές

κι καρδιά να χάνει τη λογική της

και το μυαλό να χάνει τη καρδιά του

κι η φλέβα ακόμα να χτυπάει

και να θυμίζει και να πονάει

και να καίει και να κομματιάζει

Έτσι μένουν οι στιγμές ακίνητες

κι αναμνήσεις θολές....