"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

25 Οκτ 2007

ΧΑΙΚΟΥ-IV(των πέτρινων δακρύων)


Κλείνω τα μάτια
των παραισθήσεών μου
άχρωμοι φόβοι
*
Τα όνειρά μου
σε θολές αυταπάτες
Κασσάνδρας φιλί
*
Ονειρεύομαι
ανίατα όνειρα
λησμονημένα
*
Κυλούν στα μάτια
πετρωμένα δάκρυα
εκλιπαρώντας
*
Λαμπερός ήλιος
Τα μάτια μου τυφλώνει
Ζωογονώντας
*

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Οικειούμενος τα δικά σου γνωρίσματα
τα ίχνη σου ακολουθώ .Δεν με ενδιαφέρει η αναίρεση του διαφορετικού θελήματος.
Ελεύθερον το αντιπράττον.
Ελεύθερον διαφόρου θελήματος.
Εχεις συνηγορό σου το λόγο μη δυσανασχετείς και μην απολογήσαι και μπράβο σου για την τόση ευαισθησία.

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου συμπατριώτισσα!

Unknown είπε...

Μη ξεχνάς ότι έχεις κοσμηθεί με τη νίκη μιας αγάπης.
Περιμένω ένα αισιόδοξο ποίημα.
ellitemnousa@gmail.com

Unknown είπε...

Έλλη σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια να έχεις ένα όμορφο απόγευμα

Unknown είπε...

Θοδωρή τη καλησπέρα μου και την εκτίμησή μου