"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

30 Οκτ 2007

Θεία δίκη


Κοιμήσου!
Κι όταν ο Μορφέας γλυκά
στην αγκαλιά του σε πάρει
Εφιάλτης θα γίνω
να καταστρέφω τις νύχτες σου
να μαστιγώνω τη ψυχή σου
να σκοτεινιάζω τις μέρες σου
Κοιμήσου!
Μονάχα μην ονειρευτείς
γιατί το δίχως άλλο
σε έρημη γη θα βρεθείς
νερό διψασμένος να ζητάς
Κλείσε τα μάτια σου !
Μα μη κοιμάσαι
όνειρα σκοτεινά κι αχρεία θα κάνεις
με φλόγες θα σε καίω
και σε φωτιές θα ρίχνω
κομμάτι-κομμάτι τη ψυχή σου
Κλείσε τα μάτια σου!
Μα μη κοιμάσαι
εχθρός θα γίνεις του εαυτού σου
αφού ήσυχο ύπνο
ποτέ σου δε θα κάνεις
προσπαθώντας την ύπαρξή
και τη ψυχή σου
στην αιωνιότητα να υπερασπίσεις.
Δικολάβους όμως και δικηγόρους
δε θα βρεις να σε αναλάβουν
γιατί κι αυτοί μέσα τους θα ξέρουν
πως μονάχα μια σάπια ύπαρξη ήσουν
κι ένα μίασμα στο κόσμο..
Γι αυτό σου λέω
Μη κοιμάσαι!
Στη φωτιά θα καίγεσαι
και σε αιώνια δίψα
θα είσαι καταδικασμένος
από τη θεία δίκη.
Γι αυτό σου λέω
Μη κοιμάσαι!
Κλείσε τα μάτια σου ,
μα μη κοιμάσαι!

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Μια καθαρά σημειακή σχέση που δηλώνει όπως το έμβλημα ενός καταστήματος ή ένας χιλιομετρικός δείκτης. (Μίσους ή αγάπης δεν έχει σημασία)Σύντομες και χτυπητές φράσεις η τέχνη με την παρουσία της σημειώνει την αποφασιστική καμπή μιας εξάρτησης που βαφτίζεται μοίρα. Η δυνατή αίσθηση μιας αδιάκοπης ζωής οι λειτουργικές της μορφές μπορούν να απομακρυνθούν από την ανουσιότητα ενός "μίσους".

Unknown είπε...

Elli σ ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου . Να έχεις μια όμορφη μέρα.