Γκρι στο κόκκινο

Τον είδε να ξεμακραίνει κι αναρωτήθηκε…

Πόσο γκρίζο,  Θεέ μου,

κουβαλάει στις  πλάτες του

και πόσο κόκκινο εκείνη στα στήθη της;

Άραγε είναι ταιριαστά

τα χρώματα όταν οι σκιές

γεμίζουν το φόντο

του μισό-κατεστραμμένου πίνακα

που πριν λίγες ώρες είχαν περιεργαστεί μαζί;

Πως εισχωρεί το γκρι στο κόκκινο,

χωρίς να το αλλοιώσει,

χωρίς να το αλλάξει;

Δε γίνεται μάτια μου.

Σαν μπερδευτούν τα χρώματα ,

αλλάζουν.

Βάφουν τα χέρια

με τις αποχρώσεις ενδείξεις

της αποδοχής, της παραδοχής

μα και της ενοχής. 

Σαν ενωθούν,

οι ζωγραφιές παίρνουν ζωή,

χορεύουν, πάλλονται, ερωτεύονται,

παίζουν, πράττουν καθώς βούλονται.

Ο ζωγράφος απλά

υπακούει, υποτάσσεται ,

υποκύπτει

αποτυπώνοντας κάθε τόσο

τις αλλαγές μα και τις μεταλλάξεις

που προκαλούνται αμετάκλητα.