"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

5 Ιουλ 2010

΄Μοναδικός μάρτυρας


Πέταξε εκείνο το πρωινό
ένα πουλί στο μπαλκόνι μου
και μου μίλησε μ ανθρώπινη λαλιά .

«Δε θα μαρτυρήσω το κρυφό σου όνειρο,
εκείνο που μου εκμυστηρεύτηκες εχθές τη νύχτα»

Από τότε νάρκωσα τις προσμονές μου
εξόρισα το χαμόγελό μου
και περιπλανιέμαι
ψάχνοντας για κείνο το πουλί
που ξέρει το μυστικό μου
κουβαλώντας πάνω μου
πάντα μια σφεντόνα .

(Είμαι αποφασισμένη
να σκοτώσω το μοναδικό μου μάρτυρα… )

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Mην το κάνεις.
Καλύτερα τον εαυτό σου να σκοτώσεις κι άσε το πουλί ελεύθερο.
Εσύ φταις που έζησες ό,τι δεν επέτρεψε η ζωή.

Εσύ........εγώ........εμείς......

Nefeli είπε...

Mhn to skotwseis... isws kapote to xreiasteis na sto ksanathumisei...

Kalhmera :)

Ρένα είπε...

Συμφωνώ με τη Μαρία. Μη σκοτώσεις το πουλί. Αφησέ το ελεύθερο ίσως σου δείξει το δρόμο της ευτυχίας.Στο λέω γιατί ξέρω ότι τα πουλιά μόνο χαρά φέρνουν στη ζωή.