Την άκουσα πίσω μου
να μου μιλάει
μ εκείνο το ξεχασμένο
από τα χρόνια ήχο της
Πάντα στολισμένη
με λογής-λογής στολίδια
κεχριμπαρένια κομπολόγια
και γιορντάνια
με γαρίφαλα
και ξεθωριασμένες φωτογραφίες
Την άκουσα να μου μιλά
για τα περασμένα ,
για τα παρελθόντα
μα τίποτα δεν είπε
για τα μελλούμενα
σαν να ‘ξερε
πως δε θα γυρίσει ποτέ
πίσω,
στα στέκια τα παλιά
και πως η φωνή της θα χαθεί
στα βάθη των αιώνων.
Την άκουσα να μου μιλά
για τα περασμένα ,
για τα μελλούμενα
κουβέντα δε μου είπε…..
2 σχόλια:
Μας γύρισε ο όμορφος στίχος σου πολύ πίσω σε εποχές ρομαντικές.
Μας μιλά για το παρελθόν αλλά μάταια περιμένουμε να μας πει κάτι για το μέλλον...
Aν σου πω οτι μου θυμισε...εμάς;
Δημοσίευση σχολίου