"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

23 Φεβ 2009

Άγγελος ή διάβολος


Με το δάκρυ μου
θα σε βαφτίσω
και τ όνομα σου
παντού θα ακουστεί
μα κανείς δε θα τολμήσει
να το ξεστομίσει
Δαίμονας εσύ θα τριγυρνάς
κι εκείνα
τα ξεθωριασμένα παιδικά μου όνειρα
κάθε τόσο θα κάνεις εφιάλτες
Τις σκέψεις μου θα στοιχειώνεις
και θα καταδυναστεύεις
τις ελπίδες μου.
Σε ιστούς αράχνης
θα μ' αιχμαλωτίζεις
και πάνω σε φιδιού φολίδες
θα ζωγραφίζεις τις ανάσες μου.
Εσένα δαίμονα
θ' αποκαλώ
και πλάι σου
θα κοιμάμαι κάθε βράδυ
ελπίζοντας
πως ο δαίμονας σε άγγελο
θα έχει μεταμορφωθεί
ίσαμε να ξυπνήσω.

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

πολλες φορες οι δαιμονες ειναι πιο αληθινοι..

Ανώνυμος είπε...

Θείε δαίμων του ήλιου και της σελήνης
σε σέ επικλίνομαι
στην νοούσα μόνωσή μου παρέα
με τον σφυγκτήρα που δονεί
τις χορδές του ατέρμονου δρόμου ψυχής...
Άγγελο και δαίμων να έχεις στις εμπνεύσεις σου πάντα Λια....

Χαρά

Ανώνυμος είπε...

Δε θα σχολιάσω τους στίχους σου..
Έτσι κι αλλιώς είναι εξαίρετοι..
Θα σου πω μόνο
πως οι φωτογραφίες που σκαρώνεις
είναι υπέροχες..
Δείγμα σαφώς του πάθους σου
και της δημιουργικής φαντασίας σου..

Καλές Απόκριες σου εύχομαι..
Να είσαι καλά πάντα Μαρία μου..

Ονειροφερμένος είπε...

σκληρό το τίμημα.. γαλάζια αποζημίωση.. δίχως χρώμα αιτία.. διάφανο δάκρυ.. άγγελος με φτερά δαιμόνου.. δαίμονας με ανάσα παραδείσου..