"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

8 Δεκ 2008

XAIKOU XXXIII (εύκολα-ξεχνάς)


Πως δε θυμάσαι
τους όρκους που μου ‘δινες;
Εύκολα ξεχνάς!

Σου ΄δινα πάντα
δυο κουταλιές βανίλια.
Για να θυμάσαι

Μάταιος κόπος.
Τα μάτια σου έκλεινες
και με ξεχνούσες

7 σχόλια:

mauveair είπε...

αρκεί εσύ να μην ξεχάσεις...

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ είπε...

Θυμάμαι έναν χειμώνα.
Στο τζάκι ακούμπαγες τα πόδια·
χορός τρελός στα γόνατά σου οι φλόγες,
χαμόγελα αγάπης μ’έκαναν να σου στέλνω,
λόγια τρεμάμενα στο κύλισμα της νύχτας
_________

Σας εύχομαι μια όμορφη Κυριακή!

Σταλαγματιά είπε...

Η σκέψη κρατά όσο το ανοιγόκλειμα βλεφάρων….κράτησε την δική σου να ναι.
Τόσο φτωχή που δυο καρδιές μαζί δεν θα χωράνε …

Ονειροφερμένος είπε...

Η σκεψη κουρνιαζει στα πιο βαθια υπογεια, μυαλο 'η καρδια..
Τα λογια μετρουν ειτε βγαινουν απ το στομα ειτε απ' το σωμα..
Καμια φορα ο φοβος ξαποσταινει πισω απ τα βλεφαρα τα κλειστα, μοναχα αυτος. Καποιοι τον φωναζουνε δειλια..

Τρελός του Χωριού είπε...

Πάντα ξεχνιέται ότι είναι για να ξεχαστεί . Οτι δεν ήσουν ποτέ εκει ... θυμήσου ,για να πάρεις ανασσα ζωής .

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά, Αγλαΐα

την αγάπη μου

Σωκράτης Ξένος

* υπάρχει μια στροφή ουσιαστικής λιτότητας στο τελευταίο σου

την αγάπη μου

Σωκράτης Ξένος

Alex the Walker είπε...

Διάβασα στα γρήγορα 20 ποιήματα και στα... αργά 3. Τι ωραία που γράφεις... Είναι φέτα ζωής η γραφή σου. Μ' αφήνεις να ταυτιστώ.
Σ' ευχαριστώ που με μάγεψες...