"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

2 Νοε 2008

Υστερόγραφο


Τους άκουγα τους λεπτοδείκτες
να χτυπούν ο ένας τον άλλο .
σκέφτηκα το μαρτύριό τους
και ξέσπασα σε κλάματα


Από τότε και κάθε νύχτα
Συμπάσχω, ανυπομονώ, αφήνομαι....


Βλέπετε η νύχτα ξέρει
και κρύβει καλά τα μυστικά της .
Τι ανόητη που είμαι σκέφτηκα
το άλλο πρωί
καθώς κοίταξα τους μαύρους κύκλους
γύρω απ τα μάτια μου

Ήξερα ότι πάλι θα πάω στη δουλειά
και θα προσποιηθώ πως πέρασα
μιαν ακόλαστη νύχτα
μ εκείνον τον γλοιώδη τύπο
που τάχα μου άρεσε και που
με φλέρταρε όλη νύχτα στο μπαρ

Ήξερα πως για μια ακόμα
φορά θα σας κοροϊδέψω
χλευάζοντας ασύστολα
και κατ εξακολούθηση
τον εαυτό μου


Υστερόγραφο:
Μη πιείτε από εκείνο το κοριοζούμι
που θα σας σερβίρουν,
είναι κι εκείνο μέσα στη ψεύτικη εικόνα
που δημιουργούν .
Κοιταχτείτε στο καθρέφτη
κι ύστερα σκεφτείτε αν αξίζει
το κόπο ή το ψέμα

Ήξερα πια ότι δε μπορώ
άλλο να σας κοροϊδεύω
Αλήθεια είναι !
Κάθε νύχτα συμπάσχω με τους λεπτοδείκτες
του παλιού ρολογιού
και το πρωί σκουπίζω το ματωμένο
πάτωμα για να κρύψω τα σημάδια

9 σχόλια:

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Υ.Γ κοιταχτηκα στο καθρεφτη...
δεν απομεινε καμια αληθεια πια...
προσποιηθηκα πολυ καιρο και τωρα μου εμεινε το ψεμμα που εγω επλασα...

ακομα μαζευω κοματια απο τα σπασμενα γυαλια γιατι δεν αντεξα την εικονα μου...

νεραιδενιο φιλι Λια μου!

akb8862 είπε...

" αν αξίζει
το κόπο ή το ψέμα"!

Πολύ ωραίο. Δεν ξέρω μα μου άνοιξε την διάθεση να πιω κάτι δυνατό. Ειδικά το υστερόγραφο.

Μάλλον είναι η αμεσότητα της γραφής.

Καλό μήνα.

jacki είπε...

Πόσο κοστίζει ένα ψέμα; Θα το πληρώσω. Σήμερα θέλω να ακούσω το ψέμα σου.. Θα κάνω πως σε πίστεψα κι ύστερα θα σου πω κι εγώ το δικό μου. Η πορεία των δεικτών του ρολογιού.. δε με αγγίζει καθόλου.
Καλημέρα.

Unknown είπε...

Ο χρόνος κυλά δίπλα μου,
Ακούω το ανατριχιαστικό τικ – τακ.
Όλα αλλάζουν γύρω μου μα όλα μένουν ίδια.
Μέσα μου μια θάλασσα κι εγώ σαν ναυαγός παλεύω
Με τα κύματα της.
Πόσα ψέματα ακόμα θα σας πω!!
Δεν έχω το κουράγιο,
Μ΄αφήσαν οι λυγμοί το στήθος κουρασμένο….

Μαρια Νικολαου είπε...

Tο πρώτο ιδιαιτερα τετραστιχο ειναι υπεροχο..
Γεμιζει εικονες..
και καπου εκει μεταξύ εικονας και τικ τακ.. νιωθεις να κρατας την αναπνοή ..

Καλημερα και καλη βδομαδα Λία μου

Ανώνυμος είπε...

"Ένα φεγγάρι λειψό
που δειλά ξεπροβάλλει
στο διάκενο
σιωπηλής προσμονής
και μυστικής επιθυμίας
καλοκαίρι ακόρεστο
πάνω στο σώμα σου..

Υπέροχο είναι Κλειώ μου..
Τη θερμή καλησπέρα μου..

mauveair είπε...

Μη συμπάσχεις με το χρόνο που περνάει. Απλά ζήσε τη στιγμή, ζήσε την πριν χαθεί...

lakis είπε...

Μα τα σημάδια είναι χαραγμένα βαθιά μέσα σου, κι όπως οι λεπτοδείκτες, δεν μπορούν να κρυφτούν. Καλό σου βράδυ

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Τα πρωινά, συμμάζευα όπως όπως τα συντρίμια μου, χάραζα κι ένα χαμόγελο, που όλο στραβά μου έβγαινε, κι ανέβαινα στη σκηνή. Όταν κατάλαβα ότι αντί ν' ανεβαίνω κατέβαινα στις αποθήκες του θεάτρου, εκεί που φύλαγαν τους περσινούς τους ρόλους...πέρασαν τα χρόνια και κουράστηκα να μπογιατίζω τις λαβωματιές μου.

Πολύ καλό το άγγιγμα της ψυχής σας