"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

18 Αυγ 2008

Άγρια πάθη


Δεν είναι ο έρωτας
που μου ματώνει τη ψυχή,
είναι τα νύχια σου
που κάθε τόσο
προβάλλεις γαμψά
και μου ξεσκίζουν τις σάρκες.
Είναι,
που θέλεις να με πονάς
για να νιώθεις ισχυρός.
Ύστερα,
όταν τα άγρια πάθη σου
ξεσπάσεις πάνω μου,
μ αγκαλιάζεις
σαν βόας σφικτήρας,
θέλοντας να πάρεις
κάτι από τις αντοχές μου
και κάτι απ’ την αγάπη μου
ίσως κι ότι απέμεινε απ’ ψυχή μου.
Βλέπεις,
η αγάπη μου για σένα
όλα τα αντέχει
όλα τα υπομένει
όλα τα ελπίζει..

3 σχόλια:

jacki είπε...

Όλα τα αντέχει, όλα τα υπομένει..
Έτσι είναι. Καλησπέρα. Όμορφη πολύ η ανάρτηση σου.

Μαρια Νικολαου είπε...

Και τελικά ειναι εκεινη που φταιει παντα αφου αφηνει αυτα τα νυχια να ξεσκιζουν την καρδια και την ψυχή..
Καλημερα μικρή μου
Καλως ήρθες

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κορμι και ψυχη παραδωμενα σε μια παθιασμενη αγαπη...
πολυ ζωντανη αναρτηση!
νεραιδενια καλησπερα!