Είναι κάποια πρωινά
που δε θέλω να ξυπνήσω
ίσως για να μη δω το πρόσωπό σου
να χαμογελά σαρκαστικά
για να μη ακούσω τα λόγια σου
ανελέητα να μου τρυπούν τ αυτιά
Είναι κάποια πρωινά
που ορκίζομαι στον ήλιο
πως τα μάτια μου δε θ ανοίξω
μα ολοένα τον όρκο μου πατώ
κι οι νύχτες αδυσώπητες
κάθε τόσο μου θυμίζουν
πόσο επίορκη στάθηκα
Έτσι με τιμωρούν λίγο-λίγο
στερώντας μου
τ ολόγιομο φεγγάρι .
7 σχόλια:
Δεν μπορώ να δω το φεγγαρι τη νύχτα , γιατι ναυάγησε στο ατέλειωτο μαύρο τ' ουρανού..
Μα και τη μερα ο ήλιος μου κρύβεται πίσω απ τα σύννεφα.
Με τιμωρεί κι εκείνος που ξαπλώνω σε κρεββάτι που έχουν μεινει τα δικα σου σημαδια.
Το δικο σου αρωμα..
YΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ ΚΛΕΙΩ..:)
Στον δικό μου Γολγοθά
τα καρφιά ήταν
τα ..μάτια σου ....
\...................
Αχ αυτά τα πρωινά.
ΠΟλύ όμορφο και το σημερινό, Κλειώ μου. Σαν σε απόγνωση μα καιλύτρωση μαζί για την κοπέλα που μας εκμυστηρεύεται τις σκέψεις της. Καλό βράδυ από τη συννεφιασμένη σήμερα Νίσυρο.
Είναι κάποιες νύχτες με φεγγάρι
που μοναχά επιθυμώ
να γείρω να ξαπλώσω
και να μην ξανασηκωθώ
η νύχτα μη τελειώσει
να μη σε δω ποτέ ξανά
ζωή μου ευτυχισμένη
το ψέμα όπως φίλησες
κι έμεινες με κείνο ερωτευμένη
Πανέμορφο Κλειώ μου, πραγματικά όμορφο πολύ
Να έχεις κι ένα όμορφο Σ/Κ
"Τα πρωινά είναι πιο σκοτεινά
κάποιες φορές από τις νύχτες,
οι ηλιαχτίδες του
μου κλέβουνε το φως
κι εκλιπαρώ τον ήλιο να με κάψει.."
Υπέροχο είναι Κλειώ μου..
Την αγάπη μου και πολλά φιλιά..
Είναι κάτι πρωινά
που αρνούμαι να γυρίσω
μα με ξεβράζουνε στης μέρας την ακτή
με μάτια σφαλιστά τα χτεσινά μου λάθη…
είναι και κάτι νύχτες
που δίχτυα ρίχνω στα σκοτάδια τα βαθιά
μα όταν πάλι επάνω τα τραβώ
εμένα ανεβάζω
που μονάχος περπατώ
απ’ των ονείρων τα ρηχά ως της μοναξιάς τα βάθη…
Δημοσίευση σχολίου