"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

5 Ιουν 2008

Είναι κάτι πρωινά


Είναι κάποια πρωινά
που δε θέλω να ξυπνήσω
ίσως για να μη δω το πρόσωπό σου
να χαμογελά σαρκαστικά
για να μη ακούσω τα λόγια σου
ανελέητα να μου τρυπούν τ αυτιά
Είναι κάποια πρωινά
που ορκίζομαι στον ήλιο
πως τα μάτια μου δε θ ανοίξω
μα ολοένα τον όρκο μου πατώ
κι οι νύχτες αδυσώπητες
κάθε τόσο μου θυμίζουν
πόσο επίορκη στάθηκα
Έτσι με τιμωρούν λίγο-λίγο
στερώντας μου
τ ολόγιομο φεγγάρι .

7 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν μπορώ να δω το φεγγαρι τη νύχτα , γιατι ναυάγησε στο ατέλειωτο μαύρο τ' ουρανού..
Μα και τη μερα ο ήλιος μου κρύβεται πίσω απ τα σύννεφα.
Με τιμωρεί κι εκείνος που ξαπλώνω σε κρεββάτι που έχουν μεινει τα δικα σου σημαδια.
Το δικο σου αρωμα..

YΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ ΚΛΕΙΩ..:)

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Στον δικό μου Γολγοθά
τα καρφιά ήταν
τα ..μάτια σου ....
\...................

jacki είπε...

Αχ αυτά τα πρωινά.

Ανώνυμος είπε...

ΠΟλύ όμορφο και το σημερινό, Κλειώ μου. Σαν σε απόγνωση μα καιλύτρωση μαζί για την κοπέλα που μας εκμυστηρεύεται τις σκέψεις της. Καλό βράδυ από τη συννεφιασμένη σήμερα Νίσυρο.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Είναι κάποιες νύχτες με φεγγάρι
που μοναχά επιθυμώ
να γείρω να ξαπλώσω
και να μην ξανασηκωθώ
η νύχτα μη τελειώσει
να μη σε δω ποτέ ξανά
ζωή μου ευτυχισμένη
το ψέμα όπως φίλησες
κι έμεινες με κείνο ερωτευμένη

Πανέμορφο Κλειώ μου, πραγματικά όμορφο πολύ

Να έχεις κι ένα όμορφο Σ/Κ

Ανώνυμος είπε...

"Τα πρωινά είναι πιο σκοτεινά
κάποιες φορές από τις νύχτες,
οι ηλιαχτίδες του
μου κλέβουνε το φως
κι εκλιπαρώ τον ήλιο να με κάψει.."

Υπέροχο είναι Κλειώ μου..
Την αγάπη μου και πολλά φιλιά..

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Είναι κάτι πρωινά
που αρνούμαι να γυρίσω
μα με ξεβράζουνε στης μέρας την ακτή
με μάτια σφαλιστά τα χτεσινά μου λάθη…
είναι και κάτι νύχτες
που δίχτυα ρίχνω στα σκοτάδια τα βαθιά
μα όταν πάλι επάνω τα τραβώ
εμένα ανεβάζω
που μονάχος περπατώ
απ’ των ονείρων τα ρηχά ως της μοναξιάς τα βάθη…