"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

10 Απρ 2008

Στο τοίχο των δακρύων


Μη γελιέσαι ,
σκιά είμαι κι εγώ
στο τοίχο των δακρύων
κι αναφιλητό στα στήθη σου βαρύ.
Ταφόπλακα είμαι δίχως όνομα
σ άγνωστα κοιμητήρια
κρυμμένα απ το κόσμου την όψη.
Τόπος ανίερος είμαι
κι άχραντο μυστήριο
σ αρχαίες θυσίες.
Μην απατάσαι,
στο σκοτάδι πάντα περπατώ
αγκαλιά με αμαρτήματα βαριά
κι ύμνους πλέκω
σε δαίμονες
που σε τρίστρατα καταραμένα περπατούν
κάνοντας μάγια στους περαστικούς .
Βλέπεις κάθε τόσο προσπαθούν
να κλέψουν κομμάτια απ τη ψυχή τους.
Αιμοδιψείς κι αιμοχαρείς
κατακρεουργούν τις καμέλιες
που έχεις στο κήπο φυτεμένες.
Μην λησμονείς ,
δεν είμαι όνειρο ή τραγούδι στα αυτιά σου ,
μονάχα μια σκιά στο κόσμο είμαι
και δαίμονας
που προσπαθεί να δικαιολογήσει
απλά την ύπαρξή του.

1 σχόλιο:

Μαρια Νικολαου είπε...

Mμμμ... ενα "καθαρό" dark ..
Πολυ ωραιο Κλειω μου
My rainy kissies