"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

4 Απρ 2008

Για να μας φτάσει νύχτα


λικνίζομαι αργά στη φεγγαραχτίδα
κάθε ήχος σου ξεσηκώνει τις αισθήσεις μου
το χάδι σου θάλασσα στο κορμί μου

αναπάντεχα στροβιλίζομαι στο χάος σου
κι αφήνομαι στη δίνη των φιλιών σου
έτσι απλά σου δίνομαι πάνω στην άμμο
ή στο σπασμένο βράχο
που το κορμί μου ματώνει
σου δίνομαι αργά
για να μας φτάσει η νύχτα
και να μη μας προσπεράσει η μέρα
κάθε τόσο πνίγομαι στο γαλάζιο των ματιών σου
και κάθε οργασμός μου γεννά ζωή
*
Αφιερωμένο στο Αίολο-Τάκη Τσαντήλα
που μου το ενέπνευσε

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

O Τάκης εμπνεει παντα ..
Η φεγγαραχτίδα σου υπεροχη\Καλησπέρα Κλειώ μου

jacki είπε...

Πολύ όμορφο. Ωραίο να έχεις κάποιον να σε εμπνέει τόσο όμορφα συναισθήματα που γίνονται πανέμορφες λέξεις παραταγμένες σε μια αρμονική σειρά.
Καλησπέρα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Όταν ο Έρωτας γίνεται μέσα από την Ποίηση Αγγελικός...