"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

2 Απρ 2008

Σύντομο ταξίδι


Ήταν εκείνο το νεογέννητο
που έκλαιγε σπαρακτικά
στην βίαια απελευθέρωσή του
απ τη μήτρα
Και το κλάμα του ακούστηκε
στα πέρατα της γης
Με τα τεράστια μάτια του
προείδε το τρόμο που θα βίωνε
Ένα εκφοβισμένο κουτάβι ήταν
και μια ψυχή που σχιζόταν
Κραύγαζε από τη στιγμή
που άνοιξε τα μάτια του
και είδε τον κόσμο,
εξέτασε τον πόνο
και το βάσανο
καθώς αντίκρισε
το αίμα στα κόκαλα και στη σάρκα του
Σκέφτηκε πως ένας εφιάλτης
θα ήταν η ζωή του
και δε θα μπορούσε να ξυπνήσει
Έκλαψε τότε πιο δυνατά
έκλαψε για τους ενόχους
μα και για τους αθώους
έκλαψε για τις πόρνες
που ντύνονται στα κόκκινα
και γι αυτούς που κρύβονται
σε σκοτεινές γωνιές
άρατοι να είναι από τον κόσμο
γι αυτούς που ξυπόλητοι
στους δρόμους περπατούν
ζητιανεύοντας λίγα ψίχουλα
απ τα περιστέρια
που ζουν στο βρώμικο πάρκο
Ούρλιαξε
στο πόνο που έσκισε τα σωθικά του
καθώς είδε το νερό να στερεύει
και το αίμα να χρωματίζει
τα ποτάμια της γης
Μάτωσαν τα δάκρυά του
καθώς αντίκρισε
το θάνατο
Αποκαμωμένο από το σύντομο
ταξίδι του στη γη
αποκοιμήθηκε
στο στήθος της μάνας του
θηλάζοντας λίγο-λίγο την ελπίδα της
για ένα καλύτερο κόσμο.


2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Aνατριχιασα με τουτο το σημερινό..
Πολυ δυνατο Κλειω
κι η φωτογραφια ταιριαξε απολυτα..
Καλημερα μ ενα φιλι

jacki είπε...

Αν ήξερα πως θα ήταν η ζωή δε θα έβγαινα ποτέ από τη μήτρα της. Ποτέ.