Πόλεμος είναι
και τα χαρακώματα γεμάτα μ αίμα
Σε σκοτώνω με σκοτώνεις
σου βγάζω το καπέλο
Το τραύμα βαθύ και η ουλή ανεξιχνίαστη
Σαν έγκλημα που δε βρήκε λύση
Πόλεμος είναι
κι έχω μείνει από πολεμοφόδια
Μόνο ένας πόλεμος αλλιώτικος
Δίχως όπλα και μαχαίρια
Μονάχα τα λόγια τη ψυχή μου τρυπούν
Μα και τη δική σου τη κάνουνε κομμάτια
Σ αυτό το πόλεμο
ποτέ δε μένεις από σφαίρες
Ατέλειωτες οι ριπές
στοχεύουνε το νου
Τα πεζοδρόμια χαρακώματα γίνανε
και τα παιδιά σου
ειρηνευτική δύναμη αδύναμη
Πόλεμος είναι
κι οι δυνάμεις ανασυντάσσονται
Επίθεση ξεστομίζουν
Αιματοκύλισμα και πτώματα σωρό
Παράπλευρες απώλειες
και θύματα αθώοι
Σε σκοτώνω με σκοτώνεις
κι ακόμα σου βγάζω το καπέλο
Σταμάτα να κοιτάς απ το σπασμένο τζάμι
Μπες μέσα θα κρυώσεις
Κλείσε τα παράθυρα
θα μας ακούσουν οι γειτόνοι
Σου βγάζω το καπέλο
Μια ακόμα συνθήκη υπογράφηκε
Κι η παράδοση άνευ όρων …
Ως τον επόμενο πόλεμο
2 σχόλια:
Καλημερα Κλειώ μου..
Ο πόλεμός σου πόλεμός μου..
Δυστυχώς πόλεμο έχουμε... Τον νου σημαδεύουν μα τις καρδιές θέλουν πρωτίστως να αλώσουνε. Αντισταθείτε... πετάξτε τα όπλα μη μολύνουν το χέρι, πριν η γάγγραινα φτάσει στο αίμα. Ας έχουνε καλύψει τα σύννεφα τον ουρανό.. Φαντάσου... Ο ήλιος είναι πάντα εκεί, και το βράδυ, φιλιά μας στέλνει με την σελήνη.
Καλημέρα! :))
Δημοσίευση σχολίου