XAIKOY VII(των κρεμασμένων ελπίδων)

Στο μπαλκόνι μου
Κρεμασμένες ελπίδες
Αργοπεθαίνουν!

συντρίβεις ψυχές
σε αδιάβατους δρόμους
υγρές παλάμες

Φρούδες ελπίδες
Διψασμένες, ποτίζεις
τραγουδούν! Τ ακούς ;

Κόψε ελπίδες
Θα ματώσεις. Φοβάσαι ;
Ανθίζουν πάλι

Σκόρπια σ αγαπώ
Σ έρημες ακρογιαλιές
Περνά ο καιρός!