"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

7 Δεκ 2007

XAIKOY ΧΙΙ( του τυφώνα)























Συντρίμμια παντού
Σκόρπισε στο διάβα του
Τυφώνας ήταν
*
Άνοιξ' τα μάτια
Τίποτα δε χάθηκε
Περνά η νύχτα
*
Μετά τη μπόρα
Γαλάζιος ο ουρανός
Βγήκε ο ήλιος
*
Ξανακόλλησα
Τα σπασμένα κομμάτια
Ήταν γυάλινα
*
Κομμάτι' ασήμι
Πέσαν απ' τον ουρανό
Στην αγκαλιά σου
*

1 σχόλιο:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ξεκινω με τη φωτογραφία μιας κι ειναι πανεμορφη..
Λατρεύω την Ανατολή...
Τα χάικου πολυ καλα με πιο "δυνατο" για μενα το δεύτερο
Καλημερα my lady..