XAIKOY XI( του έρωτα φονιά).

Βαθιές ανάσες
Ανίκανη να πάρω
Νύχτωσε πάλι

Άνοιξε το φως
Πνίγηκα στο σκοτάδι
Λάμπουν τ αστέρια

Έρωτας φονιάς
Στη καρδιά μου φωλιάζει
Χιόνισε πάλι

Άληκτο πάθος
Μέσα στη παραζάλη
Άδολη καρδιά

Καυτή ανάσα
Το λαιμό μου αγγίζει
Δε ξημερώνει