"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

27 Ιουλ 2009

Ζωή στον ενικό


Έτσι έζησα!
Μια ζωή στον ενικό.
Ένα «εγώ»,ένα «η» ένα «της»
Ποτέ το «εμείς», ποτέ το «μαζί»
ποτέ το «οι δυο μας»

Ζωή στον ενικό.
Πόνος μονός, αγάπη μονή
και στο τέλος μόνη.
Κι η άβυσσος να έχει τη μορφή του
και τα αστέρια βίαια να πεθαίνουν
μέσα σε απροσμέτρητη λάμψη.

Ζωή στον ενικό
μα πάντα πρώτα οι άλλοι
κι ύστερα εγώ
πάντα το τέλος και μετά η αρχή
πάντα η στεριά και ποτέ η θάλασσα.
Ζωή στον ενικό
και στο τέλος εγώ…..

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Εμένα μου ταιριαζει αλλα αυτο αλλα απο την ανάποδη!
Παντα μου άρεσε η ζωή στον ενικό.
Με τον τροπο βεβαια που το εννοω εγω.
Δυσκολο να το εξηγήσω, αλλωστε δεν εχει και νοημα.
Φυσικα ξερω καλα με ποιο σκεπτικο το λες εσυ και σε αυτο συμφωνω
Πολυ δυνατη η εγγραφη σου Λία μου

Καλησπέρα

mar9659 είπε...

Ζωή στον ενικό!!με εκφράζει απόλυτα!πρώτα για τους άλλους ποτέ για μένα!! πραγματικά υπέροχο!!μπράβο σου Λία μου!!καλό και δροσερό μεσημέρι νάχεις!

mat είπε...

Ενικος , πληθυντιικος καμια σημασια
η ουσια ειναι να ζεις !

καλημερα !