"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

9 Ιουλ 2008

XAIKOU XXXIII(κερασιές)




μέσα στη νύχτα
ανθίζουν οι κερασιές
τη μέρα πονούν

έπεσαν τ’ άστρα
μες στο κήπο της σιωπής
σίγησ’ η φωνή

μη κλαις για σένα
στην αχτίδα του ήλιου
ελπίζεις ξανά

5 σχόλια:

jacki είπε...

Τα κεράσια ανθίζουν το βράδυ...πάντα και όλα τα κόκκινα το βράδυ.
Πολύ όμορφη ανάρτηση.
Καληνύχτα.

Unknown είπε...

σαν πέφτουν τ' άστρα της σιωπής
φυτρώνουν όνειρα με ψίθυρους...

φιλιά βρόχινα...

Ανώνυμος είπε...

...τη μέρα πονούν! Υπέροχο:)

Μαρια Νικολαου είπε...

Από τα καλύτερά σου Κλειω με ιδιαιτερα ομορφα τα δυο πρώτα.
Καλημερα :)

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Τα μπουμπούκια φοβούνται
τον ήλιο της ημέρας
μη και πριν ανθίσουν
μαραθούν
Όπως τα όνειρα
ψάχνουν στη νύχτα
να κρυφτούν
μη και τα προλάβει το ξημέρωμα
και χαθούν....
Με θύμιση κι αγάπη
Λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr