"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

23 Ιουν 2008

Κιτρινισμένες φωτογραφίες


Κιτρινισμένες φωτογραφίες
κρατώ στα χέρια μου
φωτογραφίες που θυμίζουν
έρωτες ξεχασμένους
και παρελθόντες καιρούς
Ύστερα κλείνω το γαμημένο συρτάρι
κι εύχομαι όλα όσα είναι μέσα
να καούν
έτσι για να πάψουν να πονάνε
Ατυχία όμως όλα μπορείς
να τα κάψεις να τα εξαφανίσεις
να τα εξαερώσεις
μα ποτέ δε μπορείς να τα ξεριζώσεις
απ τον οπίσθιο λοβό του εγκεφάλου σου.
Ίσως... ίσως μόνο όταν
ένα ξυράφι
ένα μαχαίρι
ένα πιστόλι
ένα σκοινί και ένα δέντρο
θα είναι αρκετά


Εμπνευσμένο από την ανάρτηση
του Λάκη Θλιμμένου
κι αναρτημένο ως σχόλιο στο μπλοκ του

3 σχόλια:

jacki είπε...

Έτσι νιώθω κι εγώ καμιά φορά. Κι ύστερα λέω καλά που υπήρξαν αυτές οι στιγμές και τις ζήσαμε. Μας κάνανε καλύτερους. Έτσι παραμυθιάζομαι και αποκοιμιέμαι.

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν ωφελει να τα καταστρεψω..
Μα ουτε και μενα..γιατι εχω ηδη καταστραφει..

Unknown είπε...

κι η μνήμη θα συνεχίζει να περιοδεύει σαν σύννεφο και μετά απ' το τίποτα...

άδικος κόπος όλα. ίσως και το πιστόλι...

φιλιά βρόχινα...