"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

11 Μαρ 2008

Τίποτα δεν έχει απομείνει...


Τίποτα δεν έχει απομείνει
από αυτό που γεννηθήκαμε,
μονάχα ένα άδειο ρούχο
κουρελιασμένο σε μια γωνιά
του κρεβατιού σου
Έχει ακόμα μυρωδιά από αίμα
και μου φέρνει ακόμα εικόνες
που θέλω να ξεχάσω.
Τίποτα δεν έχει απομείνει
στο κόσμο αυτό
παρά ένα άδειο κουφάρι
να θρηνεί σε ξένους τάφους
για τα αστέρια που κρέμασα
στο παιδικό κρεβάτι σου
και για κείνο το παραμύθι
που ποτέ δε τελείωσα
Δε πρόλαβα βλέπεις
το χρόνο να ξεγελάσω .
Έτσι θανατώθηκε η ψυχή μου
στα γρήγορα
και με συνοπτικές
διαδικασίες
χωρίς καν μια δίκη ,
χωρίς μάρτυρα κατηγορίας ή υπεράσπισης
Χωρίς καν να μου ανακοινωθεί
η απόφαση και η ποινή μου .
Τίποτα δεν έχει απομείνει
απ αυτό που γεννηθήκαμε
παρά μόνο ένα όνομα
χαραγμένο στους τάφους των ηρώων
έτσι για να θυμίζει
ότι κάποτε περάσαμε απ αυτή τη ζωή
και ζήσαμε σύντομα όσο διαρκεί
μια ανάσα, μια χιονονιφάδα,
ή μια αχτίδα του ήλιου ....
*
Εμπνευσμένο από μια εγγραφή
της Μαρίας Ρ.

7 σχόλια:

jacki είπε...

Πολύ όμορφα με ταξίδεψες. Ευχαριστώ.

Μαρια Νικολαου είπε...

Aυτο το αιμα ακομη και ξεραμενο παντα εχει εκεινη την παραξενη οσμή που δεν σε αφηνει να ξεχασεις
Δυστυχως..
Καλημερα Κλειω μου
Πολυ ομορφο

Churchwarden είπε...

"Tίποτα δεν έχει απομείνει
από αυτό που γεννηθήκαμε".

Πράγματι, Κλειώ. Και βέβαια, το έθεσες όπως πρέπει. Όπως πρέπει ακριβώς.

Unknown είπε...

@ jacki

Σ ευχαριστώ εγώ για τα καλά σου λόγια μα και για την επίσκεψή σου στο μπλοκ μου

Unknown είπε...

Μαρία μου πάντα οι απουσία κι ο πόνος έχουν μια παράξενη οσμή
σαν από καμένη σάρκα ή σαπισμένη ψυχή

Φιλιά πολλά φιλενάδα

Unknown είπε...

@Churchwarden
καλέ μου φίλε και συνταξιδιώτη
άλλα τα όνειρα που κάναμε παιδιά κι άλλο τι πραγματοποιούμε στη πορεία της ζωής μας .
Να περνάς όμορφα

Γωγώ Πακτίτη είπε...

μη λησμονείς και μην αφήνεις
τα όνειρα τα παιδικά
να τα ληστέψει η πίκρα...

φιλιά καλή μου Κλειώ!