Χίμαιρες V
εκείνο το σ αγαπώ που μου έταξες
ποτέ σου πράξη δεν έκανες
το φιλί μου στέρησες
και το λευκό σου χέρι
την ηδονή του έρωτα
και τα άγνωστο εξερευνάς
μα σε ξένο σώμα
στο τέλος όλα μια χίμαιρα
ήταν και κύμα βουβό
Χίμαιρες VI
Σε κατάρτια ψηλά κρεμάστηκα
μήπως το πρόσωπό σου δω
στη θλιμμένη μου θάλασσα
φάρος πουθενά
το δρόμο να μου δείχνει
έτσι πλανιέμαι η άμοιρη
σε μαύρους ωκεανούς
και σε σκοτεινά πελάγη
6 σχόλια:
Το δεύτερο μου άρεσε παρα πολυ..
Καλό σου μεσημερι Κλειώ μου..
Κατάρτι θαλασσα και κύμα...η ψυχή
το πρόσωπο της αγάπης κρύφτηκε
για να μη το δει η πλανεύτρα
μορφή σου και το διαλύσει...
καλό σ/κ Κλειώ μου!
Δεν θέλω απαισιοδοξίες και ειδικά μια τόσο κρύα μέρα. Πέρασα να σου πω την καλησπέρα μου .Πήρε το εμαιλ μου;
Καλησπέρα Κλειώ, πολύ απαισιόδοξο το ποιήμα .Ίσως φταίει η παγωνιά . Ελπίζω να πήρες το εμαιλ μου .
Kλειώ , γιατί δεν μπορώ να μπω στο μπλοκ σου;
Eρωτικά και μελαγχλικά..
Καλο ΣΚ Κλειώ
Δημοσίευση σχολίου