"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

15 Φεβ 2008

Χίμαιρες Γ΄


Χίμαιρες V

εκείνο το σ αγαπώ που μου έταξες
ποτέ σου πράξη δεν έκανες
το φιλί μου στέρησες
και το λευκό σου χέρι
την ηδονή του έρωτα
και τα άγνωστο εξερευνάς
μα σε ξένο σώμα
στο τέλος όλα μια χίμαιρα
ήταν και κύμα βουβό


Χίμαιρες VI

Σε κατάρτια ψηλά κρεμάστηκα
μήπως το πρόσωπό σου δω
στη θλιμμένη μου θάλασσα
φάρος πουθενά
το δρόμο να μου δείχνει
έτσι πλανιέμαι η άμοιρη
σε μαύρους ωκεανούς
και σε σκοτεινά πελάγη

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Το δεύτερο μου άρεσε παρα πολυ..
Καλό σου μεσημερι Κλειώ μου..
Κατάρτι θαλασσα και κύμα...η ψυχή

Γωγώ Πακτίτη είπε...

το πρόσωπο της αγάπης κρύφτηκε
για να μη το δει η πλανεύτρα
μορφή σου και το διαλύσει...

καλό σ/κ Κλειώ μου!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Δεν θέλω απαισιοδοξίες και ειδικά μια τόσο κρύα μέρα. Πέρασα να σου πω την καλησπέρα μου .Πήρε το εμαιλ μου;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Καλησπέρα Κλειώ, πολύ απαισιόδοξο το ποιήμα .Ίσως φταίει η παγωνιά . Ελπίζω να πήρες το εμαιλ μου .

Ανώνυμος είπε...

Kλειώ , γιατί δεν μπορώ να μπω στο μπλοκ σου;

Ανώνυμος είπε...

Eρωτικά και μελαγχλικά..
Καλο ΣΚ Κλειώ