"Τις έκαψα τις αυταπάτες μου.
Μόνο ένα δάκρυ ξέφυγε, εις μνήμην της στιγμής.
Ό,τι έμεινε, ένα ίχνος στα χείλη για χαμόγελο
κι ένα απανθρακωμένο ρόδο"

19 Μαΐ 2010

Σημεία στίξης


Ανάγνωση και γραφή
δεν έμαθα ποτέ ,
μονάχα το "Σ' αγαπώ "
έμαθα να συλλαβίζω
ανορθόγραφα,
έμαθα να κλείνω τη καρδιά μου
σε εισαγωγικά
και με παρενθέσεις
να προσπαθώ να ζήσω
Γέμισα τη ζωή μου
με ερωτηματικά
και τα θαυμαστικά
πάντα απουσιάζουν .
Τελείες και κόματα
είναι σημεία στίξης άγνωστα
κι όταν άλλα σημεία
δε μπορώ να χρησιμοποιήσω
επαναλαμβάνω
την ίδια λέξη
σε φόντο κόκκινο

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάντα σε κόκκινο φόντο να λες τη λέξη αυτή.
Είναι το μόνο χρώμα που της ταιριάζει.

Καλημέρα Λιούλι μου :)

Nefeli είπε...

Yperoxo!!!! Kalhmera :)

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΨΥΧΗΣ είπε...

Το κόκκινο με ταξίδευε στον έρωτα. Ο έρωτας δεν είχε ανάγκη την αγάπη, ταξίδευε από μόνος του και νόμιζε πως ήξερε τι πάει να πει ταξίδι.
Όταν ο έρωτας γνώρισε την αγάπη το σ' αγαπώ έγινε ένα με τον έρωτα, το σ' αγαπώ είχε την ίδια αίσθηση μα ο έρωτας άλλαξε, άλλαξε για πάντα απόκτησε και άλλη αξία, σταμάτησε τα ταξίδια και έμεινε να κοιτάει για ώρες το σ' αγαπώ σε φόντο κόκκινο.

Ημ/νια
μια στιγμή...
μια ζωή...

Γι' αυτό το λίγο αγαπώ την ποίηση.
Σε ταξιδεύει και όταν οι λέξεις κτυπούν μια μια μέσα σου, δεν μπορείς παρά να υποτακτής σ' αυτό το ταξίδι.