Έτσι αρχίζουν όλα.
Ξαφνικά .
Το φιλί του σκάει
κύμα ιερόσυλο στα χείλη σου
και μια πνοή απ τα μαλλιά του
σου κόβει την ανάσα
Ξαφνικά ο κόσμος συρρικνώνεται
στο δευτερόλεπτο εκείνο
που σ’ αγγίζει
κι όσο για όλα τα υπόλοιπα
απλά τα αγνοείς επιδεικτικά
Έτσι ξαφνικά μπαίνει στη ζωή σου
σαν όνειρο
κι ύστερα εξαφανίζεται
Έτσι γίνεται η ζωή σου κόλαση
ύστερα από μια στιγμή αιωνιότητας
στο παράδεισο .
Κι έπειτα μένεις μόνη
ν’ αναζητάς μάταια
το φιλί του
μα μένεις μετέωρη
να κοιτάς τη στροφή του δρόμου
περιμένοντας πάλι
εκείνη τη στιγμή .
το φιλί του
μα μένεις μετέωρη
να κοιτάς τη στροφή του δρόμου
περιμένοντας πάλι
εκείνη τη στιγμή .
3 σχόλια:
Πάντα το ζούμε αυτό.Μεχρι που πρέπει και επιβέλλεται να βγαινουμε απο αυτην την κολαση που αλλοι μας δημιουργησαν και να κοιταμε τη δικια μας ζωή και μονο.
Καλημερα Λία
Αυτή είναι η ζωή όλα γίνονται ξαφνικά. Ισως γι' αυτό δεν έχουν διάρκεια. Ας απόλαμβάνουμε τις μικρές στιγμές που μας γεμίζουν χαρά. Και τα άσχιμα να τα ξεχνάμε.
"Και να που ψάχνω πάλι
τις ανάσες σου
κείνες τις άγιες τρίλιες
του Καλοκαιριού
όπου περιδιαβαίναμε τα πέλαγα
και ανιχνεύαμε απέκδυτοι
στιλπνά δυσεύρετα κοχύλια.."
Ωραιότατο είναι Λία μου..
Καλημέρα..
Δημοσίευση σχολίου